Dönüşüm ve Statüko & Reform Sonrası İl Genel Meclisleri
Yazarlar:
Argun Akdoğan
Mustafa Kemal Bayırbağ
S. Ulaş Bayraktar
Ali Ekber Doğan
Uğur Ömür Gönülşen
Mahmut Güler
İhsan Kamalak
Ruşen Keleş
Nuray E. Keskin
Hacı Kurt
Bediz Yılmaz

İl Özel İdareleri (İÖİ) seçilmiş ve atanmış aktörlerin birlikte görev aldığı ve merkezi hükümetin taşra teşkilatı ile yerel yönetimler arasında özgün bir statüsü olan yönetim birimidir. Her ne kadar yerel yönetim birimi sayılsalar da, İÖİ’ler yerel yönetim ve siyaset çalışmaları çerçevesinde pek ilgi görmemişlerdir. Özellikle kurumun seçilmiş kanadını oluşturan il genel meclisleri (İGM) hakkında ilgili literatürde herhangi bir ampirik çalışma olmaması İGM üyelerinin nasıl bir sosyo-ekonomik geçmişe sahip oldukları, ne gibi itkilerle bu mevkie geldikleri ve hangi şartlar içinde çalıştıklarını anlayabilmemizi mümkün kılmamaktadır. Oysa özellikle son yerel yönetim reformlarının ışığında kurumsal yapısı değişen ve önemi artan İGM’lerin yakından incelenmesi gereği ortadadır.
Başkanlığını artık vali yerine Meclis içinden seçilmiş bir üyenin yapacağı, ihtisas ve denetim komisyonları kuracak ve her ay toplanacak bu yerel meclislerin bundan böyle yerel yönetim tartışmalarının kalbinde olacağı öngörülebilir. Dolayısıyla, kurumun yakından izlenmeyi hak eden köklü bir değişim süreci yaşanmakta olduğu ortadır. Dahası mevcut üyelerinin eski mevzuatın geçerli olduğu bir dönemde seçilmiş olmaları, İGM’lerine dair dönüşün yaşandığı bu dönemde bir araştırma yapmanın önemini daha da artırmaktadır.
Bu yeni yetkiler ve işlevler ile özellikle vali karşısında güçlendirilmiş konumuyla İGM’lerin eskisine oranla çok daha önemsenen siyasi platformlar olacağı ve dolayısıyla kurumun üye profilinde ciddi değişiklikler yaşanacağı rahatlıkla öngörülebilir.