İbadetlerimizin Şekli Manasına Uyuyor Mu?
BÜTÜN MESELE KULLUĞUN SIRINA EREBİLMEKTİR.

Biz Müslümanlar olarak ibadetlerimizi yaparken şekle takılıp kaldığımız için bir başkasına da yapması gerekenleri yanlış telkin ediyoruz. Dikkat ederseniz iman sahibi olabilmek için önce inkâr ediyoruz her şeyi, herkesi reddediyoruz. Ondan sonra bir tek zat kalıyor geriye. O’nu (Allah’ı) kabul ediyorum diyoruz kelime-i tevhidde.

Bir çoklarımıza imanı kim böyle tarif etti?

Şekilde kalan ibadet ruhu hâkim bize, mana diye bir şey yok ki. İnsan bu inançla sadece İslam dairesine girer, mü’min olamaz diyor yüce kitabımız. (Hücurat Suresi, ayet:14)

Allahu Teâlâ Kur’an-ı Kerim’in sayısız ayetinde sık sık iman etmekten bahsediyor. İşte bunlardan bir tanesinde bize şöyle buyuruyor; “Ey İman edenler! İman edin! Allah’a, peygamberine, peygamberine indirmiş olduğu kitaba ve daha önce indirilmiş kitaba inanmaya devam ediniz. Kim Allah’ı, meleklerini, kitaplarını, peygamberlerini ve ahiret gününü inkar ederse koyu bir sapıklığa düşmüş olur.” (Nisa Suresi Ayet:136)

Fakat biz şekilciyiz. Şekilci olduğumuz için “Bı…Bı… Bı…Bı…Bı…” dersen olursun diyoruz. Fakat işin aslı öyle değil, söylediğinizin manasına inanırsanız mü’min olursunuz.

Allah insan fıtratına kulluğu kodlamıştır. Kulluğu yerine getirme şekli olan ibadet de insanın manevi ihtiyacıdır. İnsan bu ihtiyacını gidermek için farklı yollara, kişilere sebeplere ve ilahlara yönelebilir. Siz Allah’a mahsus olan niteliği başka birisinde görür ve yönelirseniz, bu sizi ona kul yapar. İşte bundan dolayı Rabbimiz bize her gün sünnetleriyle birlikte kıldığımız namazlarda kırk defa -“Ancak sana kulluk eder, ancak senden yardım dileriz”– taahhüdünü tekrar ettiriyor.

İşte bu manada taklidi imanın şekilciliğinden arınıp tahkik-i imanın lezzetine ulaşma yolundaki duraklara, şehirlere, ülkelere bu kitapta uğrayacaksınız.