Kedi Bakışı Şeytan Aforizmaları
Şeytan iki biçimde tasarımlanmıştır: Birincisi, tektanrıcı dinlerin, önsüz-sonsuz kötüsüdür; Tann’ya başkaldıran, soyut anlamda kötü ruh ya da bu kötü ruh ile özdeşleşen, somut anlamda kötü insandır; tanrısal öfkenin dışa vurumu olarak, korku kaynağı soyut kişilik ya da dünyasal-bedensel eğilimler biçiminde, varlık kazanan nefistir. İkincisi, insanın gelecek yazgısının habercisidir, tevhit ustasıdır ve öğrenme açlığı çeken, her insanın öğretmenidir, kendi yaratıcısına, yaratmış olduğu aşırı eşitsizliğin yeterli bir nedeni olmadığı için, isyan eden erdemli varlıktır. Bu nedenle Hallac-ı Mansur’un, -Benim mücadelem, Seytan’a eski itibarını kazandırmak içindir, demesi boşuna değildir.
Hallac-ı   Mansur’un  başlattığı  bu mücadele,  egemenle  taraf olan örgütlü   kutsallığa   bir   isyan   olmuştur.   İrade   ile   emir   arasına sıkıştırılan  Seytan’ın  bu  trajik durumu,  öncü  sûfileri  üzmüştür; çünkü onun durumu bir anlamda, insanın bu dünyada, başına gelecek zorlukların bir habercisiydi; insan, ötesinde insanlık, acı-sıkıntılı geleceğini görüyordu Şeytan’ın yazgısında. Bu yazgıya başkaldırmak ve tetiklediği isyanı kucaklamak yükümünü, yaşama taşınmıştır.