Kırk Kelamda İstanbul
Kalem, mürekkepte kırk kelam.
Güvercin kanadında İstanbul! Önce yaşadık. Ve sevdik. Düşündük. Sustuk. Gülümsedik. Söyledik. Ağladık. Keyiflendik. Vazgeçtik. Fedakârlık yaptık. Özledik. Dinledik. Güvendik. Düştük. Kavuştuk. Okuduk. Güçlendik.
Köprüden geçtik. Sultanahmet’te yandık. Galata’da ayrıldık. Ayasofya’da hüzünlendik. Üsküdar’da umutlandık. Yedikule’de özgür kaldık. Ve… En son yazdık. İstanbul’u yazdık! Yedi tepesini, camilerini, saraylarını, sokaklarını, ağaçlarını, kuşlarını, çocuklarını, adamlarını, kadınlarını, yaşam ve ölümlerini… Hz. Muhammed (s.a.v.)’in müjdesini, Sultan Mehmed’in tutkusunu yazdık. 40 gönül, İstanbul olduk, aşk yazdık size. Yazdık ki, okuyun. Okuyun ve düşünün… Yürüdüğünüz yollardan, Fatih Sultan da geçmiş midir? Çınarlarının altında kimler oturmuştur?
Ah İstanbul… Bir Sultanahmet’in ezanları bir de 40’lar kulübünün yazarları anlatabilir/anlayabilir seni… İstanbul… 40 gönül, 40 kalem, 40 kelam… Vesselam.