Mustafa Irgat Sözlüğü
Mustafa Irgat şiirimizin gidebileceği en uç noktalarda elini kolunu sallaya sallaya gezen bir
şair. Kendini her türlü denetimin dışında tutup teknik olanakları olabildiğince esneterek söz
almak istediği hemen her şeyi kurduğu düzen dışı mekanizmanın işlevselliği, tıkırı içinde bir
kusma, kusarak boca etme hâlinde şiire taşıdığı söylenebilir. Bunu sağlayan şey bulunduğu
ânın teknik olanaklarını son raddesine kadar kullanmaya çalışmasıdır. Politika, dilbilim,
sinema, sosyoloji, teoloji, tarih, argo, müzik, resim, yasadışılık, totaliter yapı; toplumun
birbiriyle ve muteberle olan ilişkisi, yoksulluk, yoksunluk, faşizm gibi birçok kavram ve
olguyu kendine has ve zengin jargonuyla -bir ejderhanın alev kusması gibi- bozuk, uyumsuz,
bütünü yırtan bir dil kurarak birbirine boca etmesi, dizgeyi bozduğu gibi algıyı da şaşalatır.
Bir kurallar bütünü olan gramatik, dilbilimsel öğeler biçimi şairce belirlenmiş bir birdirbir
oyunu içinde taklalar atar.