Okulsuz Köyden Sorbonne’na
Annem köyü terk ettiğim günü şöyle tarif eder: “Naylon terliklerini giydin, keçileri dağa götürdün, sonra geldin, çantanı hazırladın, anne ben gidiyorum, tamam artık dedin ve çektin gittin. Zaten hep ‘Bir gidersem asla arkama bakmayacağım,’ derdin. Ve dediğini yaptın, gidiş o gidiş bir daha dönmedin.”