Seyahatname-i Süreyya
Dünya hayatına ayak basan hiçbir inan yoktur ki, her gün seyahate çıkmasın, her gün hayatın menzillerini adımlamasın’ ne var ki her insanın seyahati, tıpkı hayatı gibi farklı oluyor. Hayatı köyde geçen bir insanın, evi ve tarlası arasında kat ettiği menzil onun seyahati; İpek Yolu’nu baştan başa ve aylar süren bir zamanda adımlayan bir kervancının serencamı da onun seyahatidir.

Bir kaya sarmaşığının yaşayabilmesi için kayaya tırmanması; toprak altına ekilen bir tokumun, yaşamak için toprağı yarıp yukarıya fışkırması, ayçiçeğinin gıdasını almak için, güneşin etrafında pervane olması, hayat için zorunlu olan birer seyahat örneğidirler.

Seyahat, turizm değildir!

Seyahat, sadece “gittim, gezdim, gelim!” demek değildir!

Seyahat; gitmek, yorulmadan gitmek, öğrenmek için gitmek, ibret almak için gitmek, ders almak için gitmek, geçmişlerimizin serüvenlerini öğrenmek için gitmek, birbirlerinin kanına giren insanların, korkunç akıbetlerini görmek, hainlerin ihanetlerine tanık olmak, ilahi kanunlara isyan edenlerin hüsranlarına, geride bıraktıkları eserlere bakarak şahit olmak için gitmek, gitmek, durmadan gitmektir…