Yazıları Seven Ayı
Bir ayı yavrusu. İninden dışarı çıkmak isterken anasının “büyü hele” dediği ayıcık. Avlıyorlar anasını hemen. Açlığını gidermek için iniyor ormana. Çevresini tanıyor. Ağaçlardaki çizgiler ilgisini çekiyor. Çok seviyor “başlıyı, iki ayaklıyı”. Bunlara yazı dendiğini, bayıldığı çizginin A olduğunu öğreniyor sonunda. Sevgisi, karşı yamaçta kurulu köyün okuhuna ulaştırıyor adımlarını. Bir gece alfabeyi, öğrenci başlığını, bir gece kara yazıtahtasını alıp getiriyor inine. Yeni bir giriş. Yakalıyorlar. Sirk’e satıyorlar. Yazı sevgisi sürmektedir. Kitap gazete görse haykırmaktadır. Ne yazık ki yöneticiler, onun bu özlemini saldırı saymaktadırlar. Birgün, yakından geçen birinin yazılı kağıtlarını almaya kalkışması, bardağı taşırıyor. Artık vurulacaktır, kudurmuş diye. Bu öyküyü okuyan, dinleyen bir çocuk, olaya karşıyor. Kurtarıyor ayıcığı. Kimbilir belki de sensin onu yeniden ormanlara salan.